شعر : مولوی
رو سر بنه به بالین، تنها مرا رها کُن
ترکِ مـنِ خــرابِ شبگـــردِ مُبتـلا کُن
ماییـم و موجِ سودا، شـب تا به روز تنها
ماییـم و موجِ سودا، شـب تا به روز تنها
بُگزین رهِ سلامت، ترکِ رهِ بلا کُن
ماییم و آبِ دیده در کُنجِ غم خزیده
ماییم و آبِ دیده در کُنجِ غم خزیده
بر آبِ دیـدۀ ما صـد جای آسیـا کُن
خیره کُشی‌ست، ما را، دارد دلی چو خارا
خیره کُشی‌ست، ما را، دارد دلی چو خارا
بُکشـد کَس اش نگـوید تدبیـرِ خون بها کُن
بـر شـاهِ خوبـرویـان واجـب وفـا نبـاشـد
بـر شـاهِ خوبـرویـان واجـب وفـا نبـاشـد
ای زردروی عاشق، تو صبر کُن، وفا کُن
دردیســت غیـرِ مُردن، آن را دوا نبـاشـد
پس من چگونه گویم کاین درد را دوا کُن
در خواب، دوش، پیری در کویِ عشق دیدم
دردیســت غیـرِ مُردن، آن را دوا نبـاشـد
پس من چگونه گویم کاین درد را دوا کُن
در خواب، دوش، پیری در کویِ عشق دیدم
با دست اشـارتم کـرد که عزم سوی ما کُن
گر اژدهاست بر رَه، عشق است چون زُمرد
گر اژدهاست بر رَه، عشق است چون زُمرد
از بـرق ایـن زُمـرد، هیـن، دفـــعِ اژدهــا کُن
بس کن که بیخودم من ور تو هنر فزایی
تـاریـخ بـو علـی گـو تنبیــه بـوالعــلا کـن
شعر : مولوی
ممنون مشخصه واقعا زحمت کشیده شده و اینطور با سلیقه و وسواس شعر ها و آهنگ ها جمع آوری شده خسته نباشید
پاسخحذف