شعر : نواب صفا
آهنگ : پرویز یاحقی
بیات اصفهان
آهنگ : پرویز یاحقی
بیات اصفهان
چون ساغر بشکسته ام در خون دل بنشسته ام
بگسستــه ام از عالمــی با مهــر تـــو پیوسته ام
چــــو اسیـــــر دام تـــوام رام تـــوام ای محــــــرم رازم
منم آن شمعی که زشب تا به سحر در سوز و گدازم
ای فتنـــه بکـــش یا بنــــوازم
بی گنـاهــم بده پناهـــم کـه از مـوی تو آشفته ترم
کن نگاهی به خاک راهی ای سایه لطفت به سرم
چه کنم عشقی غیر از تو نخواهم
بــه خـــدا محنـــت ریــــزد ز نگاهم
ای فتنـــه بکـــش یا بنــــوازم
بی گنـاهــم بده پناهـــم کـه از مـوی تو آشفته ترم
کن نگاهی به خاک راهی ای سایه لطفت به سرم
چه کنم عشقی غیر از تو نخواهم
بــه خـــدا محنـــت ریــــزد ز نگاهم
امیــدم کـــو جـــدا از او
پر پر شـــده ام خاکستـــر شـده ام
آزارم کن چو چشم خود بیمارم کن
آزارم کن چو چشم خود بیمارم کن
من ز جفایت دلشادم از غم عشقت خرسندم
از همه عالم بگسستم تـا که به مهرت پا بندم
عشق و امید صفایی ای عشق من چه بلایی کی ز وفا جانب ما باز آیی
چــــو اسیـــــر دام تـــوام رام تـــوام ای محــــــرم رازم
منم آن شمعی که زشب تا به سحر در سوز و گدازم
ای فتنـــه بکـــش یا بنــــوازم
از همه عالم بگسستم تـا که به مهرت پا بندم
عشق و امید صفایی ای عشق من چه بلایی کی ز وفا جانب ما باز آیی
چــــو اسیـــــر دام تـــوام رام تـــوام ای محــــــرم رازم
منم آن شمعی که زشب تا به سحر در سوز و گدازم
ای فتنـــه بکـــش یا بنــــوازم
شعر : نواب صفا
آهنگ : پرویز یاحقی
بیات اصفهان
آهنگ : پرویز یاحقی
بیات اصفهان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
دیدگاه شما در باره این ترانه