آواز : شجریان
ترانه : الهه
غزل آواز : رهی معیری
شعر ترانه : معینی کرمانشاهی
آهنگ : علی تجویدی
ابو عطا
 |
| معینی کرمانشاهی |
 |
| رهی معیری |
چو نی به سینه خروشد دلی که من دارم
بـه نالــه گـــرم بـود محـفلـــی کـه من دارم
بیا و اشک مرا چاره کن که همچو حباب
بــه روی آب بــود منـــزلــی که من دارم
دل مــن از نگــــه گـــــرم او نپــرهیـــزد
ز برق سر نکشد حاصلی که من دارم
به خون نشسته‌ام از جان‌ستانی دل خویش
درون سینـــه بــــود قـاتلـــی کــــه مـن دارم
ز شرم عشــق خموشم کجاست گریه شوق
کــه با تــو شــــرح دهد مشکلی که من دارم
رهی چو شمع فروزان گرم بسوزانند
زبــان شکــوه ندارد دلی که من دارم
شعر : رهی معیری
****************************************************
نمانـده چـرا در زمانـه مـا رنگ مهـر و وفا
عشق و صدق و صفائی
کشد به کجا کار اهل صفا ای رقم زن ما
تــابـــه کـــی نـاروائــی
کجا بگریزم که غم نشناسد نشان مرا
چه چاره کنــم تا زمانه بفهمد زبان مرا
غمم به سر و آتشم به دل و بسته لب ناله کردم
دلـی نشـود تا خبـر زغمـم نیمـه شـب ناله کردم
به جلوه همی در دل جمع خوبان نشسته تویی
به شکـوه همـی در پـی عمـر کـوتـه فتـاده منم
به خنده همی دامن از دست یاران کشیده توئی
به گریـه همی سـر به دامـان صحــرا نهـاده منم
دگر چه بود لطف این زندگانی
تهی چو شـود سـاغر مهربانی
شعر : معینی کرمانشاهی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
دیدگاه شما در باره این ترانه