نوای چوپان- منوچهر همایونپوردانلود
به شب لحظه ای که در دامن افق سر کشد ستاره
کنـــد با فسونـــگری ســوی عاشقـــان هر زمـــان نظاره
شبان با نوای نی گویدت خوش از کوه و از کنـــــاره
که از کس نشانه در این گردش زمانه کجا مانده جاودانه
نماند زما اثـــر در جهان مگر شعــر عاشقــــانــــه
خوشا لحــن عاشقــی زانکـــه جاودان مانــد این ترانــــه
سحرگه که در چمن غنچه پیرهن میدرد زمستی
دهــــد جلــوه سحـــر رونــق دگــــر بر جمـــال هستــــی
بگیرد ز ژاله ها جام لاله ها حـــــال می پرستی
شنیــــــــدم زبلبـــــل که گفتـــی به خوشــــــــه چینــی
که گــل زیـــن چمـــن نچینــــی
که این لاله و سمن سرو و نسترن هر کجا که بینی
بود قلــــب عاشقــی دســت دلبــــــری مـــــوی نازنینی
شعر ترانه از : شهرآشوب (محمود ثنایی) 1337
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
دیدگاه شما در باره این ترانه